Kiedy myślimy o niepodległości, często wyobrażamy sobie wielkich mężów stanu lub bitwy, które zmieniły bieg historii. Ale co z ludźmi, którzy te rewolucje zapoczątkowali swoimi marzeniami i niezłomną wiarą w lepszy świat? Juan Pablo Duarte nie jest tylko bohaterem narodowym Dominikany; jest także człowiekiem, który pokazał swojemu narodowi, jak ważne jest, aby walczyć o swoje prawa i niezależność. Zapraszamy do poznania jego fascynującej historii.
Juan Pablo Duarte – Ojciec Niepodległości Dominikany
Juan Pablo Duarte, urodzony 26 stycznia 1813 roku w Santo Domingo, nie bez powodu uznawany jest za “Ojca Niepodległości Dominikany” – sama jego postać stała się wręcz symbolem walki o wolność oraz suwerenność narodu. Przez swoje życie, za sprawą ogromu pracy i wyrzeczeń, w pełni zasłużenie zyskał status bohatera narodowego, którego szlachetne czyny są wspominane po dziś dzień. Ale po kolei…
Kim był Juan Pablo Duarte?
Jego dzieciństwo nie wyróżniało się niczym szczególnym – pochodził z rodziny średniozamożnych kupców. Nie żył w skrajnym ubóstwie, ale też nie pławił się w luksusach. Jedynym “wyróżnikiem” młodego Juana była szalona wręcz miłość do nauki historii, która zaowocowała jego wyjazdem do Stanów Zjednoczonych i Europy celem ukończenia edukacji. Podczas swojej światowej podróży, Duarte zetknął się z wieloma ideami oświeceniowymi i rewolucyjnymi, które zainspirowały go do działań na rzecz niepodległości Dominikany.
🌴 Ważna informacja: historia niepodległości Dominikany jest niesamowicie burzliwa. W 1492 obszar został odkryty dla Europy przez Krzysztofa Kolumba, aby w 1697 stać się odrębną kolonią hiszpańską pod nazwą Santo Domingo. W latach 1795 – 1808 cała wyspa znalazła się pod rządami Francji, a w 1809 rządy nad Santo Domingo przywrócono Hiszpanom. W 1821 Dominikana ogłosiła niepodległość, jednak już w 1822 została zajęta przez wojska Haiti – za życia tytułowego Juana Pablo Duarte.
Założenie ruchu “La Trinitaria” w 1838 roku
Po powrocie do kraju, Duarte założył tajne stowarzyszenie “La Trinitaria”, którego celem było wyzwolenie Dominikany spod kontroli Haiti – miało to miejsce w roku 1838. Jak nietrudno się domyślić – duży wpływ na jego decyzję miały wcześniej wspomniane idee poznane w USA oraz Europie. Dorosły już wtedy Juan wierzył, że kraj powinien być oparty na zasadach wolności, równości i braterstwa. Rzecz jasna “prowadzenie” takiego stowarzyszenia było skrajnie niebezpieczne – dlatego komunikował się za pomocą skomplikowanego systemu haseł i kodów, a ideały przekazywał za pomocą sztuki (np. członkowie grupy tworzyli przedstawienia teatralne).
Droga do niepodległości Duartego
Proces wywalczenia niepodległości był trudny i pełen przeciwności. Konflikty z haitańskimi władzami oraz wewnętrzne spory polityczne komplikowały sytuację, a Duarte wielokrotnie musiał opuszczać kraj, również w obawie o własne życie. Choć jego wizja niezależnej republiki praktycznie bez przerwy spotykała się z oporem, nie zrezygnował z walki o wolność kraju. Dzięki swojej silnej woli, 27 lutego 1844 roku Dominikana proklamowała swoją niepodległość. To wydarzenie jest dziś obchodzone jako najważniejsze święto narodowe – czyli Dzień Niepodległości.
Przeczytaj również: Wojna o niepodległość – historia Dominikany, której nie znasz.
Ostatnie lata życia Ojca Niepodległości
Ostatnie lata życia Duarte upłynęły na emigracji w Wenezueli, gdzie zmarł 15 lipca 1876 roku w Caracas. Mimo iż żył z dala od swojej ojczyzny, jego idee i działalność miały ogromny wpływ na przyszłość Dominikany. Ciało Juana zostało przewiezione do Santo Domingo i tutaj też zostało pochowane. Dziś Duarte jest symbolem wolności i niezależności Dominikany: jego imieniem nazwano liczne miejsca, ulice oraz instytucje, a podobizna Juana widnieje nawet na banknotach.
“Żyjemy w kraju wolnym dzięki takim ludziom jak Duarte. Nigdy nie zapominajmy, co oznacza prawdziwa wolność i niezależność.”